Met z'n vijven (Rosemarijn met Toby, Anja met Odina, Coby met Daantje, Luca met Gijsje en Daphne met Dirkje) van ons teckelgroepje vertrokken we in de vroegte naar Ulvenhout, waar we een workshop zweetwerk gingen volgen bij Jan Brand.
Toen we aan kwamen, stond Jan al op ons te wachten met koffie. We waren bijna compleet, toen we Yvette van Lotte (heeft een tijdje terug met ons getraind) in de auto voorbij zagen rijden. Wat leuk! Zij ging ook meedoen met de workshop, maar dan met haar ruwharige Visla Geena. Daarna kwam Mieke met Teckel Daan en het klikte meteen met iedereen. Een echte groep gezellige dames.
Terwijl we koffie dronken, vertelde Jan over de diverse schotwonden die een ree kan oplopen, en wat voor soort wondbed, je hierbij aan kunt treffen. Maar belangrijk, een jager zal altijd streven naar een z.g.n. bladschot. (schot net onder het schouderblad bij hart en/of longen) De ree zal dan vrijwel direct dood neervallen. Helaas lukt dat niet altijd en dan kan er een zweethond ingezet worden om de ree, of ander stuk grofwild op te sporen, zodat het dier uit z'n onnodig lijden wordt verlost.
Ook vertelt hij over de uitrusting die belangrijk is voor de zweethond en zijn voorjager. Een nazoek kan lang duren, dus neem een versnapering en drinken mee voor zowel jou als je hond. Zorg ook dat je duidelijk zichtbaar bent, trek reflecterende kleding aan. Zo ben je duidelijk zichtbaar voor iedereen en weet men dat je aan het werk bent. Jan geeft aan dat je altijd samen met de jager op pad moet gaan, om het stuk te vinden. Dit gelet op de veiligheid. Even later in de ochtend wordt dit ons helaas, door een heel naar voorval duidelijk gemaakt.
We wandelen met elkaar door het bos en zien de diversiteit van het bos in Ulvenhout. Dicht begroeide varens en bramen, kleine slootjes, dichte naaldbossen en loofbos. Perfecte locatie om het zweetwerk te oefenen. Terwijl we zo lopen komt Rosemarijn op eens ten val, ze heeft duidelijk ernstige pijn en kan bijna niet meer op haar benen staan. We proberen haar richting de auto van Yvette te brengen, maar ze kan onmogelijk zitten. Dan toch maar een ambulance… bellen. Die komt en gelukkig krijgt ze direct pijn medicatie. Wat een schok allemaal! Inmiddels is haar dochter al onderweg. Nog onder de indruk van wat er gebeurde, gaan we toch door met de workshop.
We lopen weer terug naar de auto's waar nu de honden even moeten blijven. Want we gaan zelf een zweetspoor lopen, zonder hond… Ja, want niet alleen je hond loopt het spoor, jij ook, je bent samen een team. We leren hoe je een wondbed onderzoekt. B.v. liggen er snijhaartjes in en welke kleur hebben ze? We lopen met z'n allen het spoor en letten goed op waar we het zweet of een andere aanwijzing zien. Ook logisch nadenken over welke kant de ree op vlucht, zal de ree in een grote plas water rennen als hij op de vlucht is? Nee niet logisch, hij zal een makkelijkere weg kiezen. Zo inspecteren we verder het spoor. Na dit te hebben gedaan is het tijd om te lunchen.
Tijdens de lunch arriveert Rosemarijn met haar dochter in een taxi. Ze komen de auto ophalen en gaan samen met Toby (die prins heerlijk met Gijsje en Dirkje in de auto mocht zitten) naar huis. Rosemarijn heeft gelukkig niks gebroken, maar wel een gekneusde spier. Dat kan wel even gaan duren.
Na de lunch mogen de honden weer uit de auto en gaan we spoortjes lopen. De sporen worden direct gemaakt, zonder markering van lintjes of punaises. Samen met Jan lopen we een voor een een spoortje. Hij geeft duidelijk aan waar je op moet letten. Niet alleen op het zweet, maar ook op je hond! Elke hond geeft weer op een andere manier aan wanneer hij wel of niet op het spoor zit. Je leert na verloop van tijd je hond lezen. En ga niet te snel. Als je heel snel over het spoor gaat, kan je niet meer de aanwijzingen in de natuur zien en bovendien, de kans dat je struikelt is ook heel groot. Zijn advies: ga op 'rollator snelheid' door het bos met je hond.
Nadat we allemaal waren geweest liepen we weer terug naar de parkeerplaats. We zijn allen enthousiast over het zweetwerk en praten na over de leerzame dag. Een aantal van ons zal ook wel, mede door deze workshop, verder z'n weg vinden in het zweetwerk. Als we terug in de auto zitten, slapen de hondjes als een roos.
Klik hier voor een foto impressie.
